In 2014 had ik in Duitsland voor het eerst van de circulaire economie gehoord. Sindsdien broeide er iets in mij, ik wilde graag lokaal iets met ‘circulair’ gaan doen. Januari 2015 woonde ik na 4 jaar buitenland weer in Nederland. Ik ging wonen in het oude vertrouwde Utrecht waar ik had gestudeerd. Hier vielen de puzzelstukjes samen, hier voelde ik me thuis: Utrecht werd mijn ‘lokaal’.
Als eerste stap kocht ik circulairutrecht.nl. Op de site staat alleen nog een logo, maar achter de schermen zette het me wel aan het denken. Want voordat je als stad een transitie naar een circulaire economie maakt, moet je dan niet eerst weten hoe de stad op dit moment werkt? Zoals ik tijdens mijn studie geologie Systeem Aarde bestuurde leek het me nu heel interessant om Systeem Utrecht te bestuderen.
Zodoende begon ik Utrecht te verkennen. Dit bleek erg nuttig toen jaargenoot Koen Kooper me begin 2016 vertelde over de Duurzame Week die hij aan het organiseren was. Ik werd vrijwilliger en een deel van de initiatieven die ik had verzameld kon meteen op de Duurzame Kaart die ik samen met Wouter van Dam heb ontwikkeld. De eerste Duurzame Week vond 4 t/m 10 Oktober 2016 in Utrecht plaats en de voorbereidingen voor de 2de editie van 7 t/m 14 Oktober 2017 zijn in volle gang.
Naast het in kaart brengen van Systeem Utrecht probeerde ik me ook voor te stellen hoe de circulaire stad van de toekomst eruit zou kunnen zien. Ik moest daarbij meteen denken aan het science fiction boek Red Mars van de Amerikaanse schrijver Kim Stanley Robinson. Dit boek had mij als 14 jarige geinspireerd om ‘iets’ met Mars te gaan doen. In dit boek, de eerste van een trilogie, wordt een ‘tentstad’ op deze planeet beschreven. Het leek mij logisch dat een stad als deze, niks anders dan een luchtbel in een voor Aards leven vijandige omgeving, circulair zou moeten te zijn. Uiteindelijk leidde dit begin 2017 tot de presentatie Circular Space: Investigating the connection between the circular economy and space exploration.
Terug naar Utrecht en terug naar de titel: circulair verbinden. Verbindingen leggen, dat vind ik erg leuk om te doen. Sinds begin 2017 ben ik als ZZP’er een zoektocht gestart naar duurzame of in duurzaamheid geinteresseerde bedrijven en organisaties in en rond Utrecht waar ik een klus voor zou kunnen doen. Werk vinden is natuurlijk fijn voor mij, maar in mijn ogen kan mij inhuren ook een meerwaarde hebben voor deze organisaties. ZZP’ers die hoppen van bedrijf naar bedrijf hebben bij uitstek de potentie om te verbinden. En verbindingen leggen is in mijn ogen cruciaal om de transitie naar een circulaire economie te gaan versnellen.
Een voorbeeld. Via de Duurzame Week zit ik tegenwoordig zo nu en dan bij ANNE. ANNE staat voor Alle Nederlanders Naar Energieneutraal en is een gebouw aan het Veemarktplein bij de Jaarbeurs waar je duurzaamheid kan beleven, vol met allerhande duurzame innovaties. Laatst zat ik daar aan de Duurzame Week te werken. Arthur Lippus, de initiatiefnemer, had net een dakterras laten aanleggen met ‘circulair’ sloophout uit de buurt. Nu nog een tuin. Ik was sinds 2015 vrijwilliger bij De Tuinfabriek op Hoog Catharijne. Ik had net een mail gekregen dat deze helaas weg moest zodat op zoek moest worden gegaan naar een nieuwe bestemming. 1+1=3 en nu staat De Tuinfabriek grotendeels op ANNE, inclusief kippen.
Ik vind het dus erg leuk om verbindingen te leggen tussen mensen, organisaties en initiatieven. En ik ben niet de enige. Verbinden geeft energie en een kik. Maar hoe kunnen we ervoor zorgen dat mensen, organisaties en initiatieven elkaar niet mislopen? Is het misschien een idee om een online platform te ontwerpen die verbindingen zoals de Tuinfabriek en ANNE kan faciliteren? Om vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Er zijn al ‘bits and pieces’ zoals bepaalde groepen op facebook en de Transformatiekaart van de Gemeente Utrecht. Misschien is de ideeënkaart van de Gemeente Zwolle een leuke inspiratiebron. Ik ga graag in gesprek om hier verder over te brainstormen.